Pro League-winst haalt bij Blaak ook oude olympische wond open

De gouden Pro League-medaille bungelt vrolijk om zijn nek. Hij heeft net een spectaculair goede interland tegen Spanje (4-1 zege) erop zitten. Het is vakantietijd voor Oranje-doelman Pirmin Blaak, die nog even hardop terugdenkt aan de vorige zomer.

 ‘Eigenlijk is dit wel confronterend.’

De woorden zijn verrassend in het feestelijke stadion van Den Bosch. Oranje is kort daarvoor gehuldigd. Met veel toeters en bellen worden alle Nederlandse Pro League-spelers – en dat waren er nogal wat – naar voren geroepen. Het applaus klatert van de tribune. Een beker, medailles, een overenthousiaste speaker, vuurwerkkanonnen, feestmuziek. Het is niet te missen dat er een prijs veroverd is. 

Maar goed. Dat is dus ergens ook confronterend. Vindt Blaak. Dat zit zo. ‘Nu zie je wat we uit onszelf kunnen halen’, verzucht de keeper. ‘Welke stappen we kunnen maken. Dan denk je weleens: shit, hadden we dat richting de Olympische Spelen maar gedaan. Daarin moeten we naar onszelf kijken. Als spelers hebben we toen niet genoeg verantwoordelijkheid genomen. Stelden te weinig vragen als er iets onduidelijk was. Daagden elkaar niet genoeg uit.’

Blaak met zijn gouden Pro League-medaille en de prijs voor beste speler van de wedstrijd bij Nederland-Spanje. Foto: Koen Suyk

Rauwe herinneringen

De vroege exit in Tokio, in de kwartfinale tegen Australië, doet nog altijd pijn. ‘Je droomt ervan om daar succesvol te zijn. En we hadden zo’n mooie groep. We hadden door dat we na het EK slecht stonden te spelen in oefenwedstrijden. Dachten: het komt wel weer. Zal wel een dipje zijn. Maar het kwam niet. Niet op tijd, in ieder geval.’

Rauwe herinneringen van nog minder dan een jaar geleden. Gedachten die juist aan het einde van een lang seizoen weer naar bovenkomen. Ergens een kwelling. Maar Blaak ziet ook de andere kant.

‘Dit is ook wel weer het mooie van sport. Dat je daar nu aan terugdenkt en weet: daar hebben we iets laten liggen. Confronterend, maar ook mooi dat het nu boven tafel komt. Dat er extra procenten nodig zijn om op zo’n moment succesvol te zijn. Er veel van iedereen verlangd wordt. Kan of wil je dat niet leveren, dan ben je nu niet welkom. Dat was ‘vroeger’ misschien wat minder. In de topsport leer je meer lessen dan dat je met trophies in je handen staat. Nou. Dan was dit wel een les.’

Met bondscoach Jeroen Delmée. Foto: Koen Suyk

De afsluiting van een succescampagne

De Pro League leverde dus wel zo’n trophy op. Een succescampagne die wel afgesloten werd met die fraaie, maar ook merkwaardige zege op Spanje. Een 4-1 overwinning, maar ook liefst vijftien corners tegen. Blaak pakte alles wat er op z’n doel afkwam. Keepte een voortreffelijke wedstrijd. De tegengoal viel pas nadat hij gewisseld was.

‘Je kunt zo’n pot op twee manieren ingaan’, stelt Blaak, over de wedstrijd waarin alleen de eer nog op het spel stond. ‘Eén: je checkt uit en zit al met je hoofd in het vliegtuig. Of twee: je gaat er vol voor. Dat hebben we gedaan. Niet alles ging zoals we wilden – kijk maar naar dat aantal corners – maar hebben de Pro League wel goed afgesloten. Je gaat toch wat minder lekker op vakantie als je er hier met 4-1 vanaf gaat. En ja, soms heb je van die dagen als keeper dat je alles hebt.’

Een veelbetekenende blik. Dit was dus zo’n dag. Gezien de blakende – ja ja – Pro League-resultaten van Oranje, is het bijna zonde dat er deze zomer geen eindtoernooi op het menu staat. Daar moet de ploeg nog een half jaar op wachten. In januari begint het WK in India pas. Blaak kan niet wachten: ‘Dat kan supermooi worden. Ik hoop alleen niet dat corona nog te veel weerslag op de wereld heeft. Dat zou zo jammer zijn. Je wil daar voor volle stadions spelen, de hele India-experience meemaken.’

Vijftien corners tegen Hendrickx of Govers…. dan moet je als keeper wel van heel goeden huize komen Pirmin Blaak

Volgens de ervaren doelman is het niet al te lastig om dan ook nog over de huidige vorm te beschikken. ‘Daar zorgen we met elkaar wel voor. We zijn goed onderweg, maar aan de andere kant zijn we er nog lang niet. Vijftien corners tegen Alexander Hendrickx of Blake Govers…. dan moet je als keeper wel van héél goeden huize komen.’

Kortom: ‘Er is genoeg om nog aan te werken. Maar eerst vakantie. De komende weken zit ik in Egypte. Daar komen we al twaalf jaar. Eventjes niets. Alleen quality time met mijn vriendin.’