België veel efficiënter dan Oranje in doelpuntenshow: 3-5
De Oranjemannen hebben hun Pro League-seizoen in mineur afgesloten. Nederland verloor zondagmiddag met 3-5 van het zeer efficiënte België, nadat het zich in het spetterende eerste kwart terugknokte van een 0-2 achterstand. Voor de eindstand in de landencompetitie maakt die nederlaag niet uit, de ploeg van Jeroen Delmée wist al dat ze tweede zouden worden in deze editie.
Het was het slotstuk van het Pro League-blok, waarin Nederland in vier topduels met de Belgen en Duitsers verschillende gezichten liet zien. Van dominant (eerste helft, tweede duel met Duitsland) tot erg onrustig (eerste helft, eerste duel met België). Het was wennen, bouwen en slijpen. Toewerken naar het olympisch niveau, wat over een kleine maand op de mat moet worden gelegd. Dan zijn gemiste shoot-outs of slordig balverlies veel meer dan een bijzaak.
Zondag tegen België trad Oranje aan zonder olympiërs Thijs van Dam en Lars Balk. Van Dam kampt nog rugklachten, die hij opliep in de tweede ontmoeting met Duitsland. Balk is al een week licht geblesseerd. Omdat ook Parijs-reserve Steijn van Heijningen niet meedeed, maakten de meetrainende afvallers Teun Beins en Terrance Pieters hun opwachting.
Zij kwamen deze Pro League-week al in actie. Dat gold niet voor doelman Derk Meijer, die zondag zijn eerste minuten maakte van deze zomer. De keeper van Rotterdam beleefde een heel vervelende start van de wedstrijd. De galm van de volksliederen gierde nog door het Wagener, toen de openingsgoal na 38 seconden langs die helm van Meijer suisde. Een treffer waar hij niets aan kon doen. De backhand-uithaal van Oranje-Roodspits Thibeau Stockbroekx in de kruising was ronduit schitterend en daarmee onhoudbaar.
De grote ‘alles-is-raak-show’
Nog voordat Nederland iets aan die achterstand kon doen, vloog de tweede treffer al langs Meijer. Ditmaal was het alleskunner Nicolas De Kerpel die net wat te veel vrijheid kreeg van zijn directe tegenstander Seve van Ass. De Belg haalde keihard uit met zijn backhand en tekende daardoor al na twaalf minuten voor de 0-2.
Het afgeladen stadion viel heel even stil. Was net als het Nederlands elftal verbouwereerd door het wedstrijdverloop. Gelukkig voor Oranje stond captain Thierry Brinkman op, en hoe. Een minuut na die tweede Belgische tik promoveerde de spits van dichtbij de eerste Nederlandse kans tot doelpunt, na goed voorwerk van Floris Wortelboer.
Het was het succesje waar Oranje naar snakte. En eentje die meteen voor vertrouwen zorgde. Een paar minuten later was het namelijk opnieuw raak, ditmaal na een verre en hoge scoop van Justen Blok. Daar was Brinkman weer, die een heerlijke ouderwetse hoge backhand tevoorschijn toverde. Die was te machtig voor Vincent Vanasch, waardoor het opeens 2-2 stond. Het was de grote ‘alles-is-raak-show’ in Amstelveen, waar werkelijk elke kans in het geweldige eerste kwart een treffer opleverde. Bovendien was het een meer dan fijne opsteker voor Brinkman, die in zijn laatste tien interlands maar één keer had gescoord.
Het goede gevoel
Het goede gevoel leek daarmee helemaal terug bij Oranje, dat twee rustdagen achter de rug had. Alsof de wedstrijd opnieuw begonnen was. Er nooit een 0-2 achterstand was geweest. Nederland speelde na die dubbelslag fris en vrolijk. Nam het initiatief, maar dwong – behalve weer een kans voor Brinkman – vrij weinig echte kansen af. Dat deed België beter. De geslepen, oude meesters van Michel van den Heuvel lieten Oranje uitrazen en sloegen vlak voor rust genadeloos toe uit de eerste corner van de wedstrijd.
Die werd een prooi voor Alexander Hendrickx, de cornerspecialist van de olympisch kampioen. De verdediger sleepte de bal keihard door de benen van Meijer, die daardoor voor de derde keer moest rapen: 2-3. Nederland was daardoor terug bij af en moest na rust weer aan een inhaalrace beginnen tegen de Belgen. Die speelden nog altijd zonder de geblesseerde sterren Arthur Van Doren en Florent Van Aubel, met wie de Red Lions richting Parijs ultrazuinig omspringen.
Weer ging Nederland op zoek naar een antwoord. En weer kwamen er kansen. Voor Derck de Vilder, die van dichtbij de zijplank raakte. Voor Seve van Ass, die bij afwezigheid van Janssen twee keer mocht slepen. Nederland drukte en drukte, maar liep uiteindelijk weer in het Belgische cornermes. De sleep van Hendrickx werd gepakt door de cornerverdediging van Oranje, maar op de rebound van Loïck Luypaert. De 32-jarige Vlaming flatste na veertig minuten de bal loeihard in het doel: 2-4.
Oranje jaagt, België slaat toe
De missie voor Oranje bleef onveranderd. En dat gold ook voor het spelbeeld. Nederland, toegeschreeuwd door duizenden fans, dicteerde. België wachtte af om op het juiste moment toe te slaan. De aanvalsdrift van de thuisploeg werd beloond, toen Pieters in de slotfase voor de 3-4 tekende. Dat gebeurde op aangeven van Brinkman, die dus bij alle Oranje-goals betrokken was.
Nederland gaf nog alles voor de gelijkmaker, die een shoot-out-toetje zou opleveren. Ze speelden minutenlang op de helft van België, zoekend en sleurend. Jagend op die ene kans. Wortelboer vlamde nog een backhand vlak langs het doel, maar de beslissing viel aan de andere kant toen Nelson Onana een zeer dubieuze 3-5 maakte. De spits raakte de bal niet aan, maar de video-scheidrechter kon op onbegrijpelijke wijze geen opheldering bieden. En dus bleef de spooktreffer staan.
Hierdoor verloor Nederland voor het eerst onder Delmée binnen zestig minuten van de Belgen. In een wedstrijd waarin Oranje weer eens liet zien dat het bij vlagen geweldig kan hockeyen, maar waar het rendement van de tegenstander ook onprettig hoog was.