Eline Jansen en het weekend van de grote glimlach

Twee weken geleden brak Eline Jansen haar vinger tijdens een training met Oranje. Ze leek daardoor het laatste Pro League-blok van het seizoen te missen. Maar de 20-jarige aanvaller van Kampong herstelde sneller dan verwacht en stond dit weekend tóch op het veld tijdens het tweeluik tegen China, voor een uitverkocht en oranjekleurig Wagener Stadion.

‘Ik ben al lang blij dat ik hier mag staan’, begint zondagmiddag Jansen haar verhaal. ‘In eerste instantie zou ik niet spelen vanwege mijn vinger. Het is mooi dat het toch is gelukt.’

Tweeënhalve week geleden moest ze een sportieve klap incasseren. ‘Tijdens een klein partijtje wilde ik een backhandschot blokken’, haalt Jansen het ongelukkige moment terug. ‘De stick ging onder mijn handschoen tegen mijn ringvinger. En toen was het: krak.’

De diagnose was helder maar hard: een gebroken ringvinger. ‘Ik zei nog: ik hoef geen foto. Ergens wist ik het misschien al wel. Natuurlijk wil je door. Je gaat door de pijn heen als het kan, zeker als je weet dat je straks in een vol Wagener mag spelen.’

Eline Jansen in actie tegen China. Foto: Willem Vernes

Oranje

De blessure kwam op een vervelend moment. Jansen voelde zich topfit en keek uit naar de Pro League-wedstrijden — haar eerste interlands op eigen bodem. De middenvelder van Kampong debuteerde eind 2024 in Argentinië en staat inmiddels op acht caps. Op haar negentiende proefde ze al van het grote Oranje als stagiaire, opgeroepen door de toenmalige bondscoach Paul van Ass. Vorige maand bleef ze als enige speelster in de O21-leeftijd bij de selectie. Maar de vingerbreuk zorgde ervoor dat ze door bondscoach Raoul Ehren niet werd opgenomen in de oorspronkelijke selectie voor de Pro League.

‘Die vinger heeft mij wel even uit de flow gehaald’, erkent Jansen. ‘Ik vind het een enorme eer om hierbij te zijn. Alles wat ik meemaak, vind ik fantastisch. Ik voelde mij goed en keek ernaar uit en dan staat zo’n klungelige vinger, om het zo maar te noemen, in de weg. Dat is zuur. Heel zuur.’

Maar snel verschijnt de glimlach op haar gezicht. Ze voelt zich goed. Heeft het naar haar zin. ‘Ik zit goed in mijn vel, dus dat is het belangrijkste.’

De vinger van Jansen ging twaalf dagen in het gips. ‘De artsen zagen dat het een mooie breuk was. Ik heb volle bak een loopprogramma gedraaid. Alles om ervoor te zorgen dat ik weer fit was als het gips eraf ging.’ Bijzonder detail: ook haar stiefmoeder zat in de lappenmand, met een gebroken enkel. ‘We zaten op een gegeven moment samen in het gips’, grinnikt Jansen. ‘Dat was ook wel komisch.’

Eline Jansen tapet haar vinger in voorafgaand aan de wedstrijd tegen China. Foto: Willem Vernes

Het herstel van haar vinger verliep sneller dan verwacht. Na overleg met de medische staf en Ehren werd Jansen alsnog toegevoegd aan de selectie voor de duels tegen China. Ook Freeke Moes maakte haar rentree. Daardoor keerden Trijntje Beljaars en Maud van den Heuvel terug naar Jong Oranje. Jip Dicke viel af vanwege een blessure tegen Spanje.

Gips eraf

Afgelopen dinsdag mocht het gips eraf bij Jansen. ‘s Middags trainde zij mee met Oranje en de dag erna speelde Jansen een oefenpotje met Jong Oranje en scoorde ze zelfs. ‘We hadden duidelijke afspraken: pas weer meedoen als het echt kon. Ik moest eerlijk aangeven wat ik voelde. Als het niet ging, dan ging het niet. Maar het ging. De eerste training voelde nog een beetje onwennig, maar ik had er geen last van. Ik schiet ook gewoon, denk er niet bij na.’

En dus stond ze er zaterdag en zondag in het Wagener Stadion, voor volle tribunes en duizenden Oranje-supporters. ‘Dat publiek. Iedereen in oranje. Iedereen die je toejuicht. Het was fantastisch. Ik kreeg echt even kippenvel. Ik moest even mijn tranen inhouden, maar het was ontzettend leuk.’

Jansen speelt in Oranje als spits, een rol die ze kent uit haar jeugd bij Kampong. In haar eerste jaar, als jongste van de selectie,speelde ze in de aanval. Het jaar erop zakte ze een linie terug.

Eline Jansen sticht gevaar in de cirkel van China. Foto: Willem Vernes

Jansen erkent dat ze moet wennen aan de spitspositie. ‘Looplijnen, kleine dingetjes. Maar het gaat elke wedstrijd beter. Ik vind het vooral heel leuk.’ Tegen China scoorde ze niet, maar gevaarlijk was Jansen zeker. ‘Hopelijk wordt het de volgende keer net wel, in plaats van net niet.’

Een grote glimlach

Haar ogen glinsteren als ze over het weekend praat. ‘Ik kan blijven zeggen hoe leuk het was. Ik straal elke keer als ik erover begin’. Lachend voegt ze toe: ‘Eén grote glimlach, dat is de conclusie van dit weekend.’

In het weekend van 28 en 29 juni sluiten de Oranje Dames hun Pro League-avontuur af in Antwerpen. En een maand daarna wacht het EK in Mönchengladbach. ‘Ik probeer vooral in het nu te leven. Echt te genieten van alles wat er op me afkomt. Niet te veel bezig zijn met wat daarna komt.’

Eline Jansen maakte dit weekend haar rentree in Oranje na een vingerbreuk. Foto: Willem Vernes