Getergde Oranje Dames laten Belgen lang in leven (2-1)

Een getergd Nederlands damesteam heeft vrijdagavond in de FIH Pro League met slechts 2-1 gewonnen van België. Dat resultaat was een schamele afspiegeling van de krachtsverhoudingen op het veld van het Wagener Stadion. Daar was Oranje bijna drie kwarten heer en meester, maar de ploeg van coach Paul van Ass liet de Belgen (te) lang in leven. Hierdoor werd het in het vierde kwart nog onnodig spannend.

Ondanks de overwinning verlieten de speelsters van Oranje duidelijk ontevreden het veld. Na de verrassende 1-2 nederlaag  van maandag in Utrecht waren de Oranje Dames duidelijk getergd om een goed resultaat te halen. Nederland speelde ook sterk, met zeker voor rust veel variatie in het aanvalsspel en scherpte in de defensie.

Aan de kant moet coach Paul van Ass hebben genoten. Dit is hoe hij het Nederlands team over een maand op de Spelen in Parijs voor zich ziet. Met heerlijk aanvallend spel waar de speelsters zelf van genieten. Waarom verdedigen als je ook kunt aanvallen, is zijn motto.

Het publiek in het Wagener Stadion genoot. Met duizenden hadden ze zich weer door de smalle straten van het Amsterdamse Bos gewurmd om naar hun helden te kijken. Bij de Oranje Dames ga je niet kijken óf ze winnen, maar met hoeveel. Doelpunten wil je zien als je je nieuwe Oranje-shirt (bij de adidas-stand stonden weer lange rijen) aantrekt. En doelpunten kregen ze vrijdagavond in het nationale hockeystadion. Alleen niet zoveel als waar ze op hadden gehoopt en ze moesten er vanwege een sproeistoring ook een half uur langer op wachten.

Frédérique Matla

Van Ass had in vergelijking met het verloren duel van maandag op Kampong in Utrecht twee wijzigingen doorgevoerd. Talent Mikki Roberts, die vanwege bewezen diensten op de training haar eerste cap gegund kreeg, ontbrak. Net als aanvalster Fay van der Elst (goed voor de enige treffer). In haar plaats maakten Laura Nunnink en Frédérique Matla hun rentree. Van Ass speelde daardoor met zijn olympische zestien. De achttienkoppige selectie voor het Pro League-treffen werd gecompleteerd door verdediger Rosa Fernig en keepster Josine Koning, die overigens de bank niet af kwam.

Fréderique Matla legt aan voor een strafcorner. Foto: Willem Vernes

Vooral de aanwezigheid van Matla scheelde een slok op een borrel. De spits scoorde niet, maar ze was telkens gevaarlijk en bij diverse kansen betrokken. Een Matla in vorm is een kwelling voor elke defensie.

Daarnaast heeft Van Ass met Matla erbij een goed alternatief achter de hand als nummer één cornernemer Yibbi Jansen even mag uitpuffen op de bank. Maandag kreeg Oranje de meeste corners met Jansen op de bank. Dan is de flats van Renée van Laarhoven wel een wapen, maar lang niet zo gevaarlijk als de sleep van Jansen en Matla.

Als Jansen en Matla samen op de kop van de cirkel staan, moet de defensie van de tegenstander kiezen uit twee kwaden. Dat werd al na vijf minuten spelen duidelijk toen Nederland een strafcorner kreeg en het scherpschuttersduo klaar stond om de trekker over te halen. De bal ging dit keer naar Jansen, die snoeihard de kruising vond: 1-0.

Elf Belgen in de eigen cirkel

Nederland gaf na die treffer nog een beetje gas bij. De Belgen kwamen amper uit de eigen 23-meter, laat staan van eigen helft. Links en rechts sneden de Oranje-speelsters door de Belgische cirkel, die soms met elf withemden was gevuld. Veen kreeg een grote kans na een fraaie touch van Malta, die zelf de grootste kans op de 2-0 kreeg in het eerste kwart. Na geweldige aanval en een heerlijke actie van Joosje Burg over de achterlijn, had Matla de bal vrij voor het inschieten. Geheel tegen haar gewoonte in, lepelde Matla de bal naast het doel. Ze kon het zelf amper geloven.

Yibi Jansen balt haar vuist na een treffer. Foto: Willem Vernes

Nederland raakte er niet door van slag. In het tweede kwart gingen de Oranje-speelsters vrolijk verder met hun missie: België duidelijk maken dat maandag echt een uitzondering was. De ploeg van de Nederlandse coach Raoul Ehren kwam er iets vaker uit, maar waar dat maandag nog resulteerde in een reeks corners tegen, verdedigde Nederland nu geconcentreerd en gaf niets weg.

Het was wachten op meer treffers. De 2-0 was bijna van hetzelfde recept als de eerste. Weer was het Jansen uit een strafcorner, maar nu had ze daar wel een rebound voor nodig (na een bal op de paal en een assist van Moes). Ze breidde daarmee haar voorsprong als topscorer van de Pro League nog verder uit tot negentien treffers.

Handrem

Met die treffer leek de vers opgedane moed bij de Belgen alweer diep in de schoenen gezonken. Ehren sprak in de rust de hoop uit dat zijn ploeg nog een goal zou maken. Dat lukte ook nog. Aan het einde van het derde kwart promoveerde Stephanie Vanden Borre de eerste strafcorner via een carambole (Veenendaal-Moes) tot de 2-1.

Die treffer kwam volledig uit de lucht vallen, want het was ook in het derde kwart Oranje dat de wedstrijd volledig controleerde. Alleen lukte het niet om te scoren, waardoor het na de treffer van België zowaar weer op een wedstrijd begon te lijken.

Felice Albers geeft voor maar bereikt Joosje Burg niet. Foto: Willem Vernes

Nederland ging in het vierde kwart slordiger spelen en de Belgen kropen langzaam uit hun schulp. Charlotte Englebert zorgde voor gevaar, maar werd afgefloten. Oranje kreeg ook kansen, maar speelde plots toch een beetje met de handrem erop. Een minuut voor tijd was het zelfs nog even spannend voor alles wat Oranje een warm hard toedraagt, toen de Belgen nog een corner kregen. Tot hun opluchting herstelde de videoref die beslissing, waardoor het 2-1 bleef.

Van Ass zei na afloop van het verloren duel tegen België dat een nederlaag ervoor zorgt dat tegenstanders automatisch hoop krijgen dat er wat te halen valt. Na vrijdagavond zal die hoop toch niet helemaal vervlogen zijn.