Hendrickx na de verloren finale: ‘We zijn beter dan Australië’

Hij had de zilveren medaille amper om zijn nek hangen toen Alexander Hendrickx het eremetaal alweer af deed. Met een zuur gezicht en de medaille opgepropt in zijn hand, daalde de verdediger van België de trappen van het Wagener Stadion af om zich bij zijn teamgenoten op het veld te vervoegen. Daar zag de verliezend finalist met lede ogen hoe Australië uit handen van FIH-president Dr. Narinder Dhruv Batra de Pro League Trophy ontving.

‘Dat zilverwerk kan me gestolen worden. Daar heb ik genoeg van’, vertelde Hendrickx later nadat de ceremonie achter de rug was. De speler van het Amsterdamse Pinoké begeleidde de opmerking met een glimlach, maar van harte ging het niet.

Net als zijn ploeggenoten baalde Hendrickx nog flink van de met 3-2 verloren finale van de Grand Final, waardoor België ook de eerste plaats op de wereldranglijst aan Australië moest afgeven. ‘Met de ranking waren we nog niet eens zo bezig. We wilden heel graag deze finale winnen. Het is de eerste editie van de Pro League. Hoe mooi is het om de boeken in te gaan als eerste winnaar, toch een beetje geschiedenis te schrijven.’

Teleurstelling bij de Belgen na de verloren finale Australië-België (3-2). Foto: Koen Suyk

Die eer, de Pro League Trophy én de bonus van $125.000 gingen nu mee in het vliegtuig Down Under. Dat was meer de eigen schuld van de Belgen dan een verdienste van de Australiërs, vond Hendrickx. ‘Wij hebben voor rust de doelpunten veel te gemakkelijk weggeven. Dat mag ons niet gebeuren. We leverden die ballen achterin en op het middenveld zo in. Als je dan met twee, drie nul achter komt, weet je dat het heel lastig gaat worden tegen een goede ploeg als Australië.’

De klap tegen Van Dooren dreun te lang na bij de Belgen

De Australische doelpunten vielen nadat de Belgen al in de tweede minuut van de wedstrijd een forse tegenslag moesten incasseren. Op de kop van de cirkel dacht Jacob Anderson de bal hard op het doel te kunnen slaan, maar in plaats daarvan raakte hij Hendrickx’ ploeggenoot Arthur van Dooren vol op de knie. De tweevoudig beste speler van de wereld ging met een schreeuw naar de grond. Hij kwam later nog even terug, maar moest al snel weer hinkend naar de kant om niet meer terug in het veld te keren. De klap dreunde te lang door in het Belgische team, erkende Hendrickx. ‘We waren zoekende. Er moest iemand opstaan, maar dat gebeurde niet. Dat mag ons eigenlijk niet overkomen. Maar ja, Arthur is natuurlijk niet zomaar iemand. Hij is de beste van ons allemaal, daar hoeven we niet ingewikkeld over te doen.’

Voor de duizenden hockeyfans op de tribune van het Wagener Stadion was dat jammer. Zij zagen voor de rust een finale die geen finale was. In de videotoren zat Michel van den Heuvel, de Nederlandse assistent van de Belgische ploeg, zich op te vreten over het gebrek aan overtuiging van de Red Lions. Hendrickx: ‘Michel is in de rust flink boos geworden. Hij heeft ons erop gewezen dat we niet voor niets de nummer 1 van de wereld zijn. We in onszelf moesten geloven, met overtuiging moesten spelen.’

Michel is in de rust flink boos geworden. Hij heeft ons erop gewezen dat we niet voor niets de nummer 1 van de wereld zijn Alexander Hendricks over de speech van assistent Michel van den Heuvel

De woorden van de Bloemendaal-coach werkten als brandstof in de motor van de regerend wereldkampioen, die vanaf het derde kwart met steeds meer overtuiging ging spelen. De Australiërs kwamen er slechts spaarzaam uit. De Belgen kregen kansen, diverse corners ook, maar het duurde tot de 44ste minuut voor er een in ging. Na een paar mislukte pogingen van Hendrickx was het nu de beurt aan Loïck Luypaert die wel raak pushte: 3-1.

Vuurwerk

De treffer zorgde voor enthousiaste op de tribunes, waar alsnog werd gehoopt op vuurwerk in de finale. Ze werden op hun wenken bediend in het vierde kwart. Met dank aan de Belgen die de Aussies terugdrongen. Vrouwen en kinderen eerst, was het de laatste vijftien minuten voor de Kookaburras. ‘Zij hebben geen kans meer gehad. We hebben laten zien dat we beter zijn dan Australië. Jammer genoeg was dat te laat.’

Australië toont de Pro League Trophy. Foto: Koen Suyk

België kwam echter nog dichtbij, nadat Hendrickx – die eerder ook de paal raakte – twee minuten voor tijd nog scoorde: 3-2. Gesteund door nagenoeg alle aanwezigen in het stadion, gingen de Belgen op jacht naar de gelijkmaker. Die bleef uit. Tot vreugde van de Australiërs en teleurstelling van onze zuiderburen. Na het goud van Bhubaneswar, was er nu dus zilver voor de Belgen.

‘Het is niet leuk om de tegenstander de beker omhoog te zien houden. Ik weet nu een beetje wat de Nederlanders voelden na de WK-finale’, besloot Hendrickx, die met acht benutte corners de strafcornerkoning van de eerste editie van de FIH Pro League werd.
Zo schreef hij toch nog een beetje geschiedenis.