Joep de Mol: ‘Goed dat we
Het was slecht, slordig en slap vóór rust en slecht, slordig en enerverend na rust. De kraker tussen de Oranjemannen en België van dinsdagavond was er eentje van uitersten, met een Nederlands elftal dat uiteindelijk op karakter een 0-1 achterstand omboog in een 3-1 zege. ‘We moeten kritisch zijn: dit was niet goed’, weet doelpuntenmaker Joep de Mol.
Zoals Paul van Ass, bondscoach van de Oranjevrouwen, afgelopen maandagavond al tijdens de rust klaagde over het vertoonde spel tegen België, zo toonde ook zijn vakgenoot Jeroen Delmée zich uiterst kritisch op de eerste dertig minuten van zijn ploeg tegen regerend olympisch kampioen België. ‘Ons vaardigheidsniveau ligt vandaag onder nul’, zo foeterde de bondscoach in het Engels voor de camera van de FIH. En daar was geen woord aan gelogen.
‘Nee, het was niet goed’, zegt Joep de Mol, die samen met Jip Janssen en Tijmen Reyenga de Oranje-productie verzorgde tegen de Red Lions. ‘Ons spel was in de eerste helft heel slordig. Net als in de eerste helft tegen Duitsland twee dagen geleden. Als je steeds de bal kwijtraakt, dan wordt een wedstrijd heel lastig en zwaar. Als we ballen niet fatsoenlijk aannemen, dan kunnen we nooit ons eigen spel spelen. Gelukkig hebben we het in de tweede helft nog op karakter en vechtlust kunnen omdraaien. Toen werd het tenminste nog leuk om naar te kijken.’
Op de vraag hoe het kan dat Oranje zo beroerd aan de kraker met de Belgen begon, heeft De Mol geen pasklaar antwoord. ‘Als ik het had kunnen verklaren, had ik het kunnen omdraaien. Het is een gebrek aan focus, denk ik. Het is in elk geval goed dat het nú gebeurt, en niet over ruim een maand, in Parijs.’
Heerlijke sologoal
De Mol had zelf een groot aandeel in de remontada tegen de Belgen. Nadat Jip Janssen uit een strafcorner de 0-1 van Tom Boon onschadelijk had gemaakt, zette Tijmen Reyenga Oranje in de 45ste minuut op voorsprong met een heerlijke flats op aangeven van Floris Middendorp. Daarna tilde De Mol de score naar 3-1, op een wel heel fraaie manier.
Met nog negen minuten op de klok in het vierde kwart en een 2-1 tussenstand ontving de verdediger aan de rechterkant van het veld de bal van Seve van Ass, ergens halverwege de 23-meterlijn en de middellijn. Amper twaalf seconden later klonk er gejuich vanaf de tribunes en stond er ineens 3-1 op het bord: met de bal aan zijn stick geplakt was De Mol – met Thibeau Stockbroekx in een kansloze achtervolging – het halve veld overgestoken, om vervolgens doeltreffend uit te halen.
‘Vanaf eigen helft ben ik gaan rennen, zonder na te denken’, haalt een glunderende De Mol het moment terug. ‘Op een gegeven moment maakte ik een versnelling en opende het veld zich een beetje voor me. Ik kon flink wat meters maken. Dan zijn die lange stelten van mij toch nog ergens goed voor, haha. Ik raakte de bal niet eens vol, maar hij vloog wel mooi in het hoekje.’ Met de armen wijd uit elkaar rende De Mol na zijn treffer nog eens tientallen meters door richting de tribune aan de lange zijde, zo blij was hij met zijn treffer. ‘Ik scoor gemiddeld één keer in de vijftig interlands, dus dan mag je er best van genieten toch?’
Nog twee keer winnen
Met de 3-1 zege op België is Oranje nog altijd in de race om de Pro League voor het derde seizoen op rij te winnen. Met nog twee duels te gaan – opnieuw tegen Duitsland en België – staan de mannen van Delmée nog vier punten achter op koploper Australië, dat al is uitgespeeld. Twee keer winnen betekent de eindzege. Komt Oranje in punten gelijk met de Kookaburras, dan gaat de Pro League-beker mee Down Under, aangezien Australië in dat geval meer wedstrijden heeft gewonnen.
De Mol: Het winnen van de Pro League is niet het hoofddoel van deze zomer. Maar we willen ieder toernooi waaraan we meedoen wel winnen. We willen de PL ook gebruiken om beter te hockeyen met elkaar. Dat lukt – als ik eerlijk ben – nog niet zoals we willen. Duitsland was na rust beter, op dat niveau wilden we vandaag doorpakken. Dat is niet gelukt. Het is wel goed dat we deze wedstrijd tegen de Belgen nog omdraaien en winnend afsluiten. We zijn dee wedstrijden aan het spelen om met elkaar te groeien en over een maand in Parijs heel goed te zijn. In feb onze laatste wedstrijden gespeeld. Het is een utopie om te denken dat we meteen op olympisch niveau zijn. We hebben de tijd en die gaan we ook gebruiken. Dat gaat niet vanzelf. Stappen maken. Kritisch kijken naar beelden en kritisch kijken naar hoe we de wedstrijd zijn aangevlogen met elkaar. De warming-up was ook al tam. Dat moet beter. Huiswerk.