Na eenzaamste verjaardag ooit is Martin (GB) klaar voor Oranje

Vrijdag werd Brits hockeyinternational Harry Martin 28 jaar oud. Het was een verjaardag die hij snel zal vergeten. Eerst moest hij een coronatest doen en daarna ging hij net als zijn teamgenoten in zelfisolatie op zijn hotelkamer in Engeland. De twee wedstrijden tegen Oranje in de Pro League zijn nu een verlaat cadeau voor de oud-speler van Rotterdam.

Terwijl Martin vrijdag op zijn hotelkamer aan het wachten was op zijn coronatest, bij het nationale trainingscentrum Bisham Abbey, had hij verder met niemand contact. Het avondeten werd voor zijn deur neergezet. ‘Alsof ik in de gevangenis zat’, lacht de ervaren middenvelder, die dinsdag in het Wagener Stadion zijn honderdste interland speelt voor Groot-Brittannië.

Een bijzondere mijlpaal, hoewel het tellen van interlands voor Engelse internationals anders is, omdat ze zowel voor Engeland als Groot-Brittannië spelen. In olympische jaren spelen hockeyers als Martin voor Groot-Brittannië, maar bij het het EK spelen landen als Schotland, Wales, Ierland en Engeland van het Verenigd Koninkrijk als afzonderlijke teams, zoals vorig jaar in Antwerpen gebeurde.

Martin was een tienersensatie, toen hij in 2011 als 17-jarige al zijn debuut maakte voor Groot-Brittannië, in een 2-1 overwinning op Pakistan in Nieuw-Zeeland. ‘Het voelt als gisteren, dat ik mijn eerste interland speelde voor Groot-Brittannië. Omdat we minder met GB spelen dan met Engeland, behalve nu met de Pro League, is het mooi om zoveel interlands te bereiken. Dat is wel echt bijzonder.’

Rotterdam – Rotterdam – Kampong Heren, Hoofdklasse Hockey Heren, Finale Playoffs Hoofdklasse, 2e wedstrijd. Rotterdam – Kampong 2-2, Kampong wint na shootouts, Harry Martin en Jeroen Hertzberger. Foto: Koen Suyk

Harry Martin haalde met Rotterdam de NK-finale

Martin is in Nederland bekend van zijn jaar bij Rotterdam, het seizoen dat het Rotterdamse team tweede werd van Nederland, na twee bloedstollende finalewedstrijden tegen Kampong, die door shoot-outs beslist moesten worden. Het was Martin die op de zaterdag de laatste shoot-out miste, in het nauw gedreven door Kampong-keeper David Harte. Daarna ontplofte de Utrechtse ploeg, na het winnen van de eerste landstitel in 32 jaar.

De goedlachse middenvelder moet nog weleens aan dat moment denken, maar denkt liever aan het mooie en succesvolle jaar dat hij had in Rotterdam, waar hij met de buitenlandse internationals Blair Tarrant (Nieuw-Zeeland) en Adam Dixon in een huis woonde. Adam Dixon is al een tijdje de aanvoerder van de Britse ploeg.

Niet alleen had Martin een mooi seizoen met Rotterdam, hij leerde in Nederland ook zijn vriendin Carmen kennen, die sinds vorig jaar ook in Engeland woont. De Nederlandse Carmen zorgt ervoor dat hij Martin de Nederlandse cultuur nu als geen ander kent. ‘Ik hou van de directheid van Nederlanders’, bekent Martin. ‘Het is heel erg Engels om een beetje om de hete brij te draaien. Hier in Nederland speel je een slechte wedstrijd en dan komen ze naar je toe en zeggen ze: je had moeten scoren. In Engeland zijn we daar echt minder goed in. Ik heb echt genoten van mijn seizoen bij Rotterdam en een jaar voelde ook een beetje kort, maar ik moest weer terug.’

EK hockey 2017. Engeland pakte brons op dit EK. Hier Floris Wortelboer en Harry Martin in duel. Foto: Willem Vernes

GB en Engeland hebben abonnement op een vierde plaats

Vanuit de Nederlandse hockeywereld wordt er soms met jaloezie gekeken naar het fulltime programma wat de Engelse internationals met elkaar draaien in Bisham Abbey, het Engelse Papendal. De Britten doen ook al jaren mee in de wereldtop, maar weten moeilijk de weg te vinden naar de podiumplekken.

‘Wij zijn zo vaak vierde geworden op een groot toernooi’, verzucht Martin, die met GB vierde werd bij de eerste editie van de Pro League. Met Engeland werd hij vierde op het WK in 2014 en 2018. Ook op de EK’s van 2013 en 2015 claimde de Engelse ploeg de vierde plek. Alleen in het Wagener Stadion pakten ze in 2017 op het EK ten koste van Duitsland de bronzen plak. Op de Olympische Spelen van Londen, werden de Britten in de halve finale met 9-2 geveegd door Oranje en moest de thuisploeg genoegen met, jawel, de vierde plaats.

Groot-Brittannië en Engeland zijn vaak goed genoeg om de halve finale te bereiken, maar buigen dan opvallend vaak voor de echte toplanden, ondanks hun fulltime programma. Die stap willen de Britten nu maken. ‘Ik ben er trots op dat ik twee keer op de Olympische Spelen heb gestaan, maar in Tokio wil ik wel echt minimaal een medaille. Sowieso gaan we erheen om te winnen, dat is ons eerste doel. Natuurlijk hebben wij het centrale trainingsprogramma, dat ons een voordeel geeft. Maar in Nederland is de competitie weer een stuk beter en sterker. Onze competitie moet ook richting dat niveau, maar wij missen de infrastructuur daarvoor. De meeste clubs spelen bij scholen.’

Bij de Pro League Grand Final werd het om de derde plek 5-3 voor Oranje. Hier de fysieke strijd tussen aanvoerders Adam Dixon (ex-Rotterdam) en Billy Bakker. Foto: Willem Vernes

Bij de Britten ontbreekt deze week sterspeler Ashley Jackson (ex-HGC), de ouderwetse spelmaker die zich opmaakt voor zijn vierde Olympische Spelen. Er is wat onduidelijkheid over de reden van zijn afwezigheid, maar hij blijft met Groot-Brittannië meedoen tot en met Tokio. Net als de Nederlandse ploeg hebben de Britten, met een jaar extra tot Tokio, de tijd om de accenten iets te verleggen in het spel. Dat is wat ze ook gedaan hebben. Martin kan niet wachten, voor zijn eerste interland sinds 9 februari. Toen werd het in het Nieuw-Zeelandse Auckland 0-3 voor Groot-Brittannië.

Het wordt een pittige week voor de Britten, die na de wedstrijden tegen het sterke Oranje – de nummer 3 van de wereld – ook nog zaterdag en zondag wereldkampioen België treffen in Brussel. ‘We hebben de laatste tijd veel aan nieuwe dingen gewerkt. Die willen we nu implementeren in de wedstrijd. Als dat goed gaat, zijn we tevreden, ongeacht het resultaat. Het zal even anders zijn zonder fans, maar in deze tijd met het coronavirus weet je nooit wanneer de volgende wedstrijden zijn. Ik heb dit jaar wel geleerd om niet te ver vooruit te kijken en per dag te leven, dus nu heb ik gewoon zin om te genieten van de interlands tegen Oranje.’