Oranje geeft Argentijnen lesje in efficiëntie in stromende regen

De Oranje Dames hebben donderdagavond Argentinië met 4-0 verslagen in Santiago del Estero. Daarmee is de ploeg van bondscoach Raoul Ehren zoals verwacht sterk begonnen aan het zevende Pro League seizoen, met zes punten uit twee wedstrijden. Frédérique Matla was tegen de Argentijnen goed voor twee doelpunten. De wedstrijd eindigde vier minuten eerder, door extreme regenval. 

De Pro League-trip in Argentinië begon dinsdag met een duel met Duitsland. Oranje won daarin vrij eenvoudig met 2-0, maar verzuimde om er echt een hockeyshow van te maken. Er waren genoeg kansen, de afronding bleef achter. Precies dat benoemde Raoul Ehren donderdagavond nog voor de camera’s van de FIH, vlak voor het treffen met Argentinië: hij was tevreden over het spel, maar had graag meer doelpunten gezien.

Het rendement moest omhoog. En tegen wie test je dat beter dan tegen de nummer twee van de wereld? In het stadion van de aartsrivaal nog wel. De perfecte proef voor Oranje, waar ditmaal Marijn Veen de aanvoerdersband droeg. Van Ehrens vaste selectie bleef Pien Sanders thuis: de verdedigende middenvelder was niet fit genoeg voor de trip naar Argentinië, maar sluit naar verwachting in januari weer aan. Tegen Duitsland nam Renée van Laarhoven de honneurs waar, donderdagavond stond Veen voor het eerst als captain op het formulier.

Steensma terug in Oranje na 22 maanden

Wie daar ook op stonden waren Fay van der Elst, Maria Steensma en Danique van der Veerdonk. Zij zaten tegen Duitsland nog op de tribune en namen donderdag de plekken over van Rosa Fernig, Daantje de Kruijff en Jip Dicke. Voor Steensma was het extra bijzonder: zij speelde voor het laatst 22 maanden geleden voor Oranje, daarna kampte ze met een langdurige rugblessure.

Een van de reddingen van Anne Veenendaal. Foto: WorldSportPics

In de Argentijnse stad, waar het ’s avonds nog dik dertig graden was, begon de thuisploeg het sterkst aan de wedstrijd. Al na vijf minuten kregen de Zuid-Amerikanen hun eerste corner. Met Agustina Gorzelany in de selectie is dat voor elke tegenstander gegarandeerde spanning. Het voordeel voor Anne Veenendaal – die de eerste twee kwarten onder de lat stond – was echter dat Gorzelany vorig seizoen haar teamgenoot bij Amsterdam was. Ongetwijfeld ook daardoor kwam Veenendaal uiteindelijk als winnaar uit de strijd.

Direct raak voor Matla 

De kansen waren er voor de Argentijnen, maar de doelpunten voor Oranje. Want aan het einde van het eerste kwart was het direct raak uit het eerste echte gevaar in de Argentijnse cirkel. Via Joosje Burg – die onderuit gelopen werd- versierde Oranje een strafbal. Dat was voor Frédérique Matla een koud kunstje: 0-1. Alweer haar 111de (!) doelpunt in Oranje, in 159 interlands.

Maar daar bleef het niet bij: binnen tweehonderd tellen lag ook doelpunt nummer 112 in het mandje. Dit keer werd de spits van Den Bosch vrijgelaten in de cirkel, dat merkte Felice Albers als eerste op. De middenvelder gaf de perfecte assist, waarna Matla snoeihard met haar backhand de lange hoek vond: 0-2.

De rake push van Frédérique Matla. Foto: WorldSportPics

Twee kansen, twee goals. Precies zoals Ehren het wilde en waar het de vorige wedstrijd aan ontbrak. Want eigenlijk waren het de Argentijnen die meer creëerden. De ploeg haalde voor rust in totaal zeven strafcorners, maar geen enkele poging ging raak. De grootste kans kwam uiteraard van de stick van Gorzelany, maar lijnstop Fay van der Elst (ook al van Amsterdam) plukte de bal schitterend uit het doel.

Dat er voor Ehren nog altijd iets te wensen blijft, vertelde hij in de rust. ‘Ik ben blij dat we met 2-0 voor staan, maar we kunnen beter dan dit. Argentinië krijgt te veel kansen, dus we moeten beter verdedigen en een derde goal maken’, klonk zijn honger naar meer. En daar zat geen woord Chinees of Spaans tussen. De rustcijfers waren namelijk glashelder: Oranje schoot drie keer op goal en trof twee keer raak, terwijl de Argentijnen na negen pogingen nog altijd op nul stonden.

Luna Fokke en Freeke Moes. Foto: WorldSportPics

De prachtige teamgoal

Freeke Moes moet haar coach gehoord hebben, want de tweede helft was nog maar net begonnen en Nederland trakteerde alles en iedereen op een heerlijke teamgoal. Afgerond door aanvaller Moes, die de 3-0 met haar backhand raak timmerde. Later deed Pien Dicke er nog een schepje bovenop. Na een poging van Matla was zij het scherpst bij de rebound en tikte van dichtbij de 4-0 binnen, terwijl Oranje de Argentijnen een lesje – inmiddels in de stromende regen – in efficiëntie gaf.

Met nog vijf minuten te spelen was het blauwe veld veranderd in een soort zwembad, compleet met plassen. In die watermassa mocht Nederland nog drie keer aanleggen voor een strafcorner, maar de bal richting het doel pushen werd zo een stuk lastiger. Zelfs de fans in poncho’s verlieten de tribune. 

Vierenhalve minuut voor tijd werd het spel zelfs stilgelegd: het was onmogelijk om de bal van A naar B te krijgen. Na wat beraad – en waarschijnlijk een blik op de Argentijnse buienradar – klonk het eindsignaal. Vier of vijf goals maken in nog geen vijf minuten? Daar hadden de Argentijnen geen tijd meer voor. Om de overwinning te vieren, besloten de toch al compleet doorweekte Xan de Waard, Luna Fokke, Marleen Jochems en Veenendaal de avond af te sluiten met een zeiknatte buikschuiver.

Argentinië – Nederland 0-4 (0-2)
15. Frédérique Matla (sb) 0-1
18. Frédérique Matla 0-2
33. Freeke Moes 0-3
43. Pien Dicke 0-4