Oranje-spits Kelly Jonker: ‘Dit doelpunt doet veel met me’

Het was de 21ste minuut van de Pro League-wedstrijd tussen de Oranje Dames en Nieuw-Zeeland toen de vuist van Kelly Jonker triomfantelijk omhoog ging en er een luide schreeuw uit haar mond kwam. De goaltjesdief van Oranje had eindelijk weer toegeslagen in de cirkel en haar team in Den Bosch op een 1-0 voorsprong gezet.

Het was voor Jonker haar eerste doelpunt in Oranje sinds haar treffer in de WK-finale tegen Ierland (6-0), tien maanden geleden. Interlanddoelpunt nummer 63 was er dan ook eentje om niet snel te vergeten voor de 29-jarige spits van Amsterdam. Het was een goal met een verhaal. En dat heeft natuurlijk alles te maken met de periode vol blessureleed die Jonker sinds dat succesvolle WK in Londen achter de rug heeft.

Goed in scoren

‘Het voelde lekker om weer te scoren’, zei Jonker onomwonden na afloop van de twaalfde Oranje-zege in dertien Pro League-wedstrijden. ‘Ik sta daar in die cirkel om goals te maken. Daar ben ik goed in en dat móet ik doen. Iedereen weet ondertussen welk moeilijk pad ik heb afgelegd sinds het WK. Ik ben door een diep dal gegaan met die blessures. Nu sta ik er toch maar mooi weer. Met dat doelpunt als beloning. Dat doet heel veel met me.’

Kelly Jonker aan de bal tegen Nieuw-Zeeland. Foto: Willem Vernes

Nerveus in Antwerpen

Jonker speelde tegen Nieuw-Zeeland pas haar vierde interland van 2019, slechts een fractie van wat de meeste van haar teamgenoten inmiddels in de benen hebben. Na twee duels met de nationale ploeg in februari van dit jaar keerde ze afgelopen weekend in Antwerpen tegen België terug in Oranje.

Jonker: ‘Voor mijn gevoel maakte ik in Antwerpen opnieuw mijn debuut in Oranje. Zo voelde dat echt. Ik was best nerveus, terwijl ik inmiddels al aardig wat interlands gespeeld heb (157, red.). Het is niet vanzelfsprekend om voor je land uit te mogen komen. Elke keer word ik daar weer aan herinnerd.’

Bijzonder

Dan, een paar seconden later, fonkelen haar ogen en komt er een lach op haar gezicht. ‘Het enige voordeel van een tijdelijke afwezigheid bij het Nederlands team is dat je beseft hoe bijzonder het is om dit allemaal te mogen doen. Spelen in Oranje is voor mij niet iets vanzelfsprekends. Ik heb vanavond zo genoten van het Oranje-publiek en de entourage van een thuiswedstrijd. Uniek dat je voor zoveel mensen mag doen wat je onwijs leuk vindt. Het is een feest om elke keer weer met Oranje op het veld te staan.’

Fysiek voelt Jonker zich inmiddels ook weer prima. Ze kan zich steeds meer focussen op de progressie in haar spel als goalgetter van Oranje. ‘Ik kan voldoende rust pakken in dit Pro League-schema. In dat opzicht is het lekker dat je een toernooi niet in één week afwerkt. Vergeleken met een half jaar geleden voel ik me zo anders, dat is echt een wereld van verschil. Ik kan de wedstrijden goed aan en ben blij met de vooruitgang die ik heb geboekt.’

Voor het duel met Nieuw-Zeeland geeft Jonker zichzelf geen al te hoog cijfer. ‘Ik maakte weliswaar de 1-0, maar ik verspeelde bij een 2-1 voorsprong ook de bal vlakbij onze cirkel, waarna Nieuw-Zeeland een strafbal kreeg en op 2-2 kon komen. Het was een zeventje, meer niet.’