Oudste oud-internationals: ‘Hockey nu snel, maar niet meer elegant’

Ze zijn misschien wel de oudste oud-internationals die in het Wagener stadion aanwezig zijn dit EK: Els Arendse Wolff-Exalto (98) en Elmy Colthoff (92). Zelf speelden ze voor Oranje in de jaren nog vóór de Tweede Wereldoorlog. ‘Hockey is krankzinnig veel veranderd, het is heel snel en lichamelijk nu’, vindt Arendse Wolff-Exalto. Colthoff ziet de voordelen wel: ‘Op kunstgras hockeyen lijkt me heerlijk’. 

‘Enorm leuk dat ik dit nog mag meemaken’, glundert Els Arendse Wolff-Exalto. ‘Ik word bijna 99.’ Ze geniet van een glaasje wijn in het clubhuis van Amsterdam en kijkt om zich heen of ze nog bekenden ziet op de bijeenkomst voor oud-internationals. ‘Ik speelde voor het Nederlands team in de vier jaar voor de oorlog. In mei 1940 was de laatste wedstrijd, weet ik nog. Dat was tegen België.’

Teamgenoten van voor de oorlog

Er komt een bekend gezicht voorbij. ‘Kijk, dat is Elmy!’, zegt Arendse Wolff-Exalto. ‘Dat was een teamgenoot van me.’ Elmy Colthoff (92) komt erbij staan. ‘Ik was zestien toen ik bij het Nederlands team kwam’, vertelt ze. ‘Els zat er toen al langer bij. Onder anderen van haar heb ik echt leren hockeyen.’ Ook op je 92ste kun je dus nog een jonkie zijn.

Naast samen in Oranje speelden de dames ook beide bij HHIJC, de voorloper van KZ. In 1954, het jaar voor Arendse Wolff-Exalto stopte met hockeyen, werden ze landskampioen. ‘We speelden toen tegen Oranje Zwart.’ Arendse Wolff-Exalto weet het nog goed. ‘De verlenging duurde eindeloos. We hebben 120 minuten gehockeyd, toen pas maakten we de bevrijdende goal.’

Krankzinnig veel veranderd

De dames volgen het hockey in Nederland nog steeds. ’Het is krankzinnig veel veranderd’, stelt Arendse Wolff-Exalto. ‘Het is een hele andere sport nu. Vroeger vond ik het elegant, maar dat is het niet meer. Hockey is niet mooi meer, vind ik. Heel lichamelijk is het nu.’ Colthoff is nog regelmatig bij Bloemendaal te vinden en kijkt hockey met veel plezier. ‘Het hockey van nu vind ik enig, erg leuk om te zien. Het is zo snel en technisch.’

‘Kunstgras lijkt me heerlijk spelen’

‘Ik wou dat ik nu jong was’, stelt ze. ‘Op kunstgras lijkt me heerlijk spelen. Bij ons op gras hobbelde het vaak erg. Het was echt kick en rush, zoals je dat ook wel in het voetbal ziet. De bal naar voren slaan en dan gaan. Maar we hebben een erg leuke tijd gehad. Leuker dan nu, denk ik wel. Toen moést het niet zo, hè. We hadden het ook gewoon erg gezellig.’

Nieuwe Wagener Stadion

Over de nieuwe tribune is Colthoff minder te spreken. Ze trekt er een gezicht bij. ‘Ik vind het maar niks. Veel te steil joh. Daar gebeuren nog ongelukken mee. Het is wel mooi hoor, maar het gezellige is er een beetje af.’ Arendse Wolff-Exalto vindt het juist prachtig. ‘Het is helemaal nieuw hè. Ik had me al voorbereid op die houten bankjes. Ik wilde nog een kussentje meenemen. Maar toen zag ik op tv dat het helemaal nieuw was. Vroeger als je je paraplu per ongeluk liet vallen viel hij zo tussen de tribune door op de grond. Dat is nu in ieder geval niet meer.’