Sander de Wijn tevreden over nieuwe systeem als Oranje bal niet heeft

Oranje experimenteerde tegen Groot-Brittannië met een nieuw spelsysteem. Na het zonesysteem van Oranje, succesvol omarmd na de Olympische Spelen van Rio, is er nu het experiment, waarbij ouderwetse mandekking meer wordt ingezet.

Hockey kan soms net op schaken lijken, hoewel de hervatting van de Pro League van Oranje tegen Groot-Brittannië zeker in het begin in een snel tempo werd gespeeld. Het schaakelement kan het eindeloze rondspelen achterin zijn tussen de verdedigers, wachtend op een geschikte opening, of juist het verrassen van de tegenstander met een tactische zet die de tegenstander niet verwacht.

In dit geval viel het tijdens de wedstrijd op dat spitsen van Nederland soms met hun verdediger meeliepen, iets waar de Britten niet op hadden gerekend. Mirco Pruyser vond zichzelf soms terug bij het eigen 23-metergebied, omdat zijn verdediger opstoomde. Voorheen was het dan zaak voor de spitsen om in de aanvallende zone te blijven staan. Tegen Groot-Brittannië pakte Oranje dit weer anders aan, om richting de Olympische Spelen van Tokio flexibel en succesvol te kunnen zijn met verschillende spelsystemen. De afgelopen jaren bleek soms ook dat het druk zetten niet altijd het gewenste resultaat opleverde.

Sander de Wijn in duel, tegen Groot-Brittannië. Foto: Willem Vernes

Oranje moet kunnen schakelen tussen de verschillende systemen

Verdediger Sander de Wijn, vanaf het begin van de wedstrijd opvallend aanwezig, zowel met goede passes en intercepties met zijn uitschuifarmen – maar ook met een gevaarlijke inleverbal in de eigen defensie – was tevreden over de nieuwe spelopvatting, die uiteindelijk resulteerde in een 1-0 zege op de Britten. ‘Ik denk dat we in niet-balbezit goed hebben gespeeld. We probeerden ze te verrassen door iets anders te spelen’, reageerde De Wijn, die zag dat Oranje soms bewust achter de bal ging staan. ‘Misschien was Engeland wat meer aan de bal. Maar de turnovers (counters, red.) en mogelijkheden waren aan onze zijde. Als we dat deel in balbezit, die laatste acties nog iets beter uitvoeren, dan is het helemaal wat het had moeten zijn.’

Oranje wil in ieder de mogelijkheid houden om te kunnen verrassen met hun manier van druk zetten. ‘We kunnen dit nieuwe systeem ook spelen. Meer mandekking dan zonedekking. Maar het moet én én kunnen. We kunnen daarin wisselen. Nu kozen we hiervoor en ik denk dat het goed uitpakte, hoewel het misschien niet een pot was met de meeste amusementswaarde. Wij hadden controle. Als Engeland de bal had, voelden we ons sterk en loerden we een beetje.’

De Wijn stond er opvallend monter bij, na de wedstrijd. Hij genoot van zijn eerste internationale wedstrijd, sinds acht maanden, ook al regende het de hele wedstrijd en zat er geen publiek. De topsporter in De Wijn leefde weer op. ‘Zeker sinds de Hoofdklasse sinds een paar weken stil ligt, hebben we hier enorm naar toegeleefd. Je weet dat dit de laatste internationale wedstrijden van 2020 zijn. Daar wil je dan zo graag bij zijn. Gelukkig pakte het goed uit op het veld.’

Een bespreking in het lege Wagener Stadion, aangekleed met doeken. Foto: Willem Vernes

De schijnpass van Sander de Wijn is van wereldklasse

De Wijn gaf in de vierde minuut al een sneaky crosspasje – van links naar rechts – naar Bjorn Kellerman, die vrij voor goalie Oliver Payne kon uithalen. Toch had verdediger De Wijn in de tussentijd in zijn ooghoeken rechtsachter Floris Wortelboer al eens vrij zien lopen. Hij probeerde hem eerst met een scoop te bereiken, maar verzorgde de mooiste pass van de wedstrijd, vlak voor rust. Terwijl het hele stadion en alle spelers – behalve misschien een paar Nederlandse internationals – dachten dat de bal door De Wijn de cirkel in zou worden gepompt, liet de verdediger de bal van zijn stick naar rechts glijden, waardoor hij een heel team op het verkeerde been zette.

Daar stond – als een duveltje uit een doosje – opeens rechtsachter Wortelboer vogelvrij op de rand cirkel. De rest is geschiedenis. De Bloemendaal-speler haalde overtuigend uit en scoorde met zijn eerste interlandgoal ooit meteen het winnende doelpunt.

Sander de Wijn met zijn beroemde schijnflats. Foto: Soccrates Images

Kunststukjes van Wortelboer en De Wijn

De Wijn vertelt over zijn kunststukje, dat op waarde werd geschat door zijn teamgenoot. ‘Er waren nog vijftien seconden te spelen voor de rust. Zij hadden net een groene kaart gekregen, dus zij speelden in ondertal en moesten even kijken wie waar stond. Iedereen had verwacht dat die bal naar de cirkel zou gaan. Maar de vleugel was helemaal vrij. Wortel schoot hem met overtuiging binnen. Het is hartstikke leuk voor Wortel. Hij kon het alleen niet vieren met het publiek, maar wel met ons.’

De Wijn had zoveel vertrouwen in Wortelboer, dat hij de handen al in de lucht had gestoken, voordat het ziedende schot doel had getroffen. De aanvoerder van Kampong zag zijn vertrouwen uitbetaald worden door zijn teamgenoot. Na de goal kon De Wijn zijn handen in de lucht houden.