Teleurstelling overheerst bij toch nog opgeroepen Sam van der Ven
In principe zou eerste keeper Pirmin Blaak op goal staan in de tweede Pro League-wedstrijd tegen India, maar hij bleek zondag ziek en niet helemaal fit. Geen last van zijn hersenschudding, eerder last van Indiase kwaaltjes. Tweede keeper Sam van der Ven liet zich zondag meteen gelden, maar baalde dat hij uiteindelijk niet het verschil kon maken voor Oranje.
Ondanks een machtig begin van de wedstrijd stond het jongensachtige gezicht van Sam van der Ven (30) in de mixed zone van het Kalinga Stadium in Bhubaneswar in de denkstand. Zijn ogen verraadden dat hij moest verwerken wat er allemaal was gebeurd.
Het was een paar minuten na de verloren shoot-outs en de rake strafcorner van Rupinder Singh. Het zijn momenten in zijn hockeyleven die voor hij altijd zal herinneren, al was het maar omdat het stadion in India een van de meest imposante hockeyarena’s van de wereld is.
‘Je ziet ongeveer tachtig sticks voor je neus’
Aanvoerder Billy Bakker noemde het Kalinga Stadium ten overstaan van de Indiase journalisten zondagavond zelfs het mooiste hockeystadion ter wereld, waar je niets anders dan met een lach op het veld kan staan.
Van der Ven zag tijdens het WK in dit grote stadion hoe Pirmin Blaak uitgroeide tot beste keeper van het toernooi. Nu stond hij zelf op het veld, in een van de mooiste wedstrijden die hij kon spelen in zijn carrière. In en tegen India. De hectiek leek hem wel te bevallen.
In het begin van de wedstrijd was het kort spitsuur voor Sam van der Ven, in het Kalinga Stadium. Met harde passes dwars door de Nederlandse as, kwamen de Indiase hockeyers een paar keer levensgevaarlijk voor het goal van de HGC-keeper. Elke keer toonde Van der Ven zijn kunde, door als een tijger uit zijn goal te komen en de situatie onschadelijk te maken.
‘Het is dan megadruk voor de goal. Je ziet ongeveer tachtig sticks voor je neus en je moet op reflex keepen. Die Indiërs droppen die ballen elke keer in de vijf meter zone voor de goal. Dat is als keeper supermoeilijk. Moet je blijven staan, moet je gaan? Dat is iets waar we de laatste tijd ook veel op trainen, om dan weloverwogen een keuze te maken en daarvoor te gaan.’
Rupinder Singh fopte zowel Pirmin Blaak als Sam van der Ven
Van der Ven onderscheidde zich op dat moment, maar toen het in de slotfase er echt om ging, maakte hij precies dezelfde fout die Pirmin Blaak ook maakte tegenover Rupinder Singh. Een sleeppush, door het midden, ging er ogenschijnlijk lullig in. Verschil was dat het deze keer op een 3-2 voorsprong gebeurde en niet op een 2-4 achterstand, zoals bij Blaak.
Een redding van Van der Ven had de overwinning thuis kunnen brengen. Maar hij moest bekennen dat hij in de schijnbeweging van Rupinder was getrapt. Rupinder Singh pushte na die schijnbeweging hard door het midden, terwijl de keeper al een kant op was geleund. ‘Ik ben niet tevreden over die laatste corner. Dat was ongeveer een replica van zaterdag.’
Na de teleurstellende 3-3, begon Van der Ven moedig aan de shoot-outs. Hij had pech dat zijn eerste goede redding leidde tot een retake van de shoot-out. Hij moest het hoofd buigen voor de Indiërs, ook omdat zijn teamgenoten niet op dreef waren tijdens het verplichte Pro League-toetje bij een gelijkspel.
Eigenlijk zou Van der Ven niet in actie komen dit weekend
Van der Ven had graag het verschil gemaakt voor zijn team dit weekend, ook al is de concurrentiestrijd tussen Blaak en Van der Ven voor de Olympische Spelen van Tokio definitief beslist in het voordeel van de Rotterdammer.
Blaak vertelde zaterdag na zijn comeback dat hij zondag zou keepen, maar die beslissing werd teruggedraaid, toen de eerste keeper toch niet helemaal fit bleek. Voor Van der Ven waren de onverwachte speelminuten onder de lat mooi meegenomen.
Vanuit de goal zag Van der Ven hoe Oranje een bijna zekere overwinning toch nog uit handen gaf. 3-1 werd alsnog 3-3, na de eerdere 5-2 zeperd op zaterdag. ‘De teleurstelling overheerst nu. Het is zonde dat we het nog uit handen geven. We hadden kansen om het over de streep te trekken. Het is jammer dat we dat niet doen. Het was wel beter dan gisteren.’
Ook al is de positie van eerste keeper van Oranje voor Tokio beslist. Van der Ven blijft strijdbaar. ‘Ik geef niet op. Ik blijf kneiterhard mijn best doen. Ik wil elke wedstrijd supergoed zijn. Ik geniet ook van Oranje. Ik prijs me gelukkig dat ik eerst in Maleisië en nu hier in India op het hockeyveld sta. Dit is wat ik het liefste doe. Al mijn vrienden zijn op kantoor aan het werk. Dan mag je je gelukkig prijzen.’