Van der Laan over tweede Oranjedebuut: ‘Nu heb ik het verdiend’

Debuteren voor het Nederlands elftal doe je normaal gesproken één keer. Pam van der Laan (21) debuteerde zaterdag voor de twééde keer in Oranje. Althans, zo voelde het voor de verdediger van Pinoké, vertelde ze zaterdag na de galavoorstelling tegen Australië (8-1) in het Wagener Stadion. ‘Deze voelde als mijn eerste interland.’

Quizvraag: wat heeft Pam van der Laan gemeen met deze negen hockeysters: Lisa Lejeune, Jip Blaas, Belèn van de Broek, Isa Kroot, Elzemiek Zandee, Isis van Loon, Gabrielle Mosch, Lilli de Nooijer en Sietske Brüning? Het antwoord: alle tien vlogen ze in april 2022, zonder ooit een interland voor Oranje te hebben gespeeld, met het Nederlands elftal naar India. Het hockeygekke India, waar Oranje twee Pro League-wedstrijden speelde tegen het thuisland.

Door corona was het tweeluik verplaatst naar begin april, een paar dagen voor de start van de Euro Hockey League, waar Amsterdam en Den Bosch aan deelnamen. Afzeggen was geen optie. Dus besloot de KNHB om de internationals van deze clubs – zestien in totaal – niet op te roepen voor de twee uitduels in Bhubaneswar, maar reisde Oranje af met een gelegenheidsselectie, vol jonge speelsters. En dus ook met Pam van der Laan, die beide wedstrijden afvinkte.

Het ‘Promotieklassemeisje’ werd ze destijds nog gekscherend genoemd. Van der Laan was de enige speelster uit de selectie die niet in de Hoofdklasse uitkwam. Ze speelde toen nog voor Huizen, dat actief was op het tweede niveau van Nederland. Maar nu is die enigszins denigrerende term niet meer op haar van toepassing. Van der Laan groeide het afgelopen jaar uit tot een steunpilaar in de verdediging van Pinoké. Een speelster die verdedigend haar mannetje staat, maar die ook graag het initiatief neemt in de aanval.

Pam van der Laan speelde zaterdag haar derde interland, haar eerste sinds 2022. Foto: Willem Vernes

‘Deze keer heb ik het zelf verdiend’

‘Veel mensen in mijn omgeving zeiden tegen me: deze wedstrijd is níét je debuut. Maar voor mij voelde dat wel zo. Ook al heb ik al twee kruisjes achter mijn naam staan, dit voelde echt als mijn eerste interland’, vatte Van der Laan na afloop haar gevoel samen. De twee interlands in India zijn voor haar niet te vergelijken met deze wedstrijd voor eigen publiek in het Wagener Stadion. Al is het maar omdat ze nu geen onderdeel is van een gelegenheidselftal, maar de selectie op eigen kracht heeft gehaald.

‘De wedstrijden in India waren een hele vette ervaring. Maar deze interland was natuurlijk wel even iets anders. Deze keer heb ik het zelf verdiend. Omdat ik een goed seizoen heb gedraaid, ben ik opgevallen en mocht ik aansluiten. Ik heb hard aan mezelf gewerkt. Wat ik vaak hoor, is dat ik veel meer lef en durf heb laten zien. Ik ben een verdediger die van aanvallen houdt. Dat laat ik steeds meer zien. Ik durf vaker voor de aanval te kiezen in plaats van veilig rond te spelen. Verdedigend durf ik voor mijn man te komen. Dat heeft, bij elkaar opgeteld, waarschijnlijk geleid tot mijn uitverkiezing’, denkt Van der Laan, die samen met Luna Fokke van Kampong de enige speelster van de huidige selectie is die niet voor een club uit de traditionele top drie uitkomt.

Voor Pam van der Laan dreigde aanvankelijk een hockeyloze zomer, maar zaterdag speelde ze in een uitverkocht Wagener Stadion. Foto: Willem Vernes

Ballenmeisje bij Huizen

Weinig in de loopbaan van Pam van der Laan gaat op de normale manier. In 2019 stond ze als jeugdspeelster van Huizen op een vrijdagavond langs de lijn bij Dames 1 als ballenmeisje. Twee dagen later stond ze zelf in het veld voor het vlaggenschip, in de competitiewedstrijd tegen Hurley. Vlak voor tijd scoorde ze nog ook, nota bene het winnende doelpunt. Zodra ze daarmee wordt geconfronteerd na de wedstrijd tegen Australië, schiet ze in de lach. ‘Mijn loopbaan gaat inderdaad van links naar rechts, maar dat maakt het juist ook weer leuk.’

Eind 2023 kroonde Van der Laan zich in Chili tot wereldkampioen met Jong Oranje. In de zomer van 2024 nam ze afscheid van het jeugdselectie met de Europese titel. Stiekem hoopte ze daarna op een uitnodiging van bondscoach Raoul Ehren. Andere jeugdinternationals – Imke Verstraeten, Noor van den Nieuwenhof, Trijntje Beljaars en Maud van den Heuvel – kregen die uitnodiging afgelopen winter wel. Voor haar bleef die uit.

Nederland rolde Australië zaterdag met 8-1 voor. Foto: Willem Vernes

Dat ik uiteindelijk toch werd opgeroepen, was een flinke verrassing. Ik had het echt niet verwacht. Pam van der Laan

Het leek voor haar een voorteken voor een hockeyloze zomer. Tot voor kort dacht ze nog dat ze op vakantie zou gaan, maar gelukkig had ze nog niets geboekt, vertelt ze lachend. ‘Voor die andere meiden vond ik het hartstikke gaaf dat zij bij Oranje mochten aansluiten. Dat de uitnodiging voor mij uitbleef, daar was ik niet zo mee bezig. Ik focuste me vooral op mezelf. Maar dat ik uiteindelijk toch werd opgeroepen, was een flinke verrassing. Ik had het echt niet verwacht.’

Nederland speelt de komende acht dagen nog liefst vijf wedstrijden voor eigen publiek in het Wagener Stadion, tegen Australië, Spanje en China. Aan het eind van de maand volgen twee duels tegen België in Antwerpen. Voor Van der Laan lijken er meer speelminuten in het verschiet te liggen, al weet zij daar zelf nog niets van. ‘Wij krijgen het vlak van tevoren te horen. Ik hoop er nog één of twee te spelen. Dat zou fantastisch zijn. In eigen land met zoveel publiek. Met al die kinderen die om een handtekening vragen. Dit is echt geweldig om mee te maken.’